Ο καθένας μας στη ζωή του έρχεται αντιμέτωπος με την θέληση είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι.
Πολλές φορές στην καθημερινότητα μας λέμε «έχω αρκετή θέληση για αυτό»… ή /και «δεν υπάρχει αρκετή θέληση για αυτό»….
Τι είναι όμως τελικά η θέληση?
Είναι μια βαθιά εσωτερική κατάσταση η οποία συνδέεται με τον πυρήνα της ύπαρξής μας, τον Εαυτό μας. Είναι πολύ παραπάνω το «να κάνω τα πράγματα» από το «να θέλω να κάνω τα πράγματα».
Για αυτό και είναι σημαντικό να είναι κάποιος σε θέση να την αναγνωρίσει μέσα του και στην συνέχεια να την ενεργοποιήσει.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με τον ολοένα επιταχυνόμενο ρυθμό του, έχει παγιδεύσει τον σημερινό άνθρωπο. Με όλα αυτά που βιώνει, χρειάζεται να διοχετεύσει περισσότερη ενέργεια στο να πετύχει τους στόχους του, και άρα να ενεργοποιήσει ακόμα περισσότερο την θέλησή του.
Ενεργοποιώντας την θέληση, ο άνθρωπος είναι σε θέση να εκπληρώσει τους στόχους του.
Η εσωτερική κατάσταση της θέλησης μπορεί να χωριστεί σε τρία στάδια:
Το 1ο είναι η αναγνώριση της ύπαρξης της θέλησης,
Το 2ο είναι η συνειδητοποίηση της κατοχής της θέλησης,
Και το 3ο είναι η ίδια η εξάσκηση της θέλησης.
Αν σκεφτούμε την καθημερινότητά μας, όλοι βιώνουμε καθημερινές πράξεις θέλησης.
Το ότι περιποιούμαστε τον εαυτό μας, εργαζόμαστε, φροντίζουμε το σπίτι μας, αθλούμαστε και πολλά άλλα, είναι όλα πράξεις θέλησης.
Παρόλα αυτά, δεν είναι όλες οι πράξεις θέλησης ίδιες.
Κάποιες από αυτές, τις κάνουμε ασυνείδητα, ενώ άλλες συνειδητά. Άλλες πράξεις τις κάνουμε γιατί μας κάνουν χαρούμενους και άλλες γιατί μας επιβάλλονται.
Υπάρχει μια σύγχιση ανάμεσα στις πράξεις που κάνουμε και είναι συνειδητές και επιθυμητές από εμάς και στις πράξεις που κάνουμε και είναι ασυνείδητες και έρχονται από μια βαθύτερη ανάγκη να ανήκουμε και να είμαστε αποδεκτοί.
Άρα ένας πρώτος διαχωρισμός, θα μπορούσε να είναι ανάμεσα στην ασυνείδητη θέληση και στην συνειδητή. Δηλαδή, σε πράξεις θέλησης που τις κάνουμε αβίαστα, και πράξεις θέλησης που μας δυσκολεύουν.
Το πιο σημαντικό είναι να εστιαστούμε λοιπόν στις δύσκολες πράξεις, που συνήθως είναι και οι πιο διδακτικές.
Η καθημερινότητά μας, προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για να εξασκήσουμε αυτά που μας δυσκολεύουν.
Σε αυτό το σημείο, σκεφτείτε πράγματα στην δική σας καθημερινότητα που σας δυσκολεύουν, και ξέρετε ότι θα σας έκαναν καλό.
Για παράδειγμα: «Θα ήθελα να ξυπνήσω 10 λεπτά πιο νωρίς, και να μου φτιάξω ένα καλό πρωινό!»
Ή: «Θα ήθελα να τρώω πιο υγιεινά ή πιο τακτικά, θα ήθελα να βάλω την γυμναστική στην καθημερινότητά μου», κ.ά.
Η θέληση, δουλεύει όπως ένας μυς, και όπως όλοι οι μύες, χρειάζονται τακτική εξάσκηση, αλλιώς ατροφούν.
Όπως λοιπόν ξεκινάμε ένα πρόγραμμα γυμναστικής, στο οποίο ορίζουμε τις ώρες και τις μέρες που θα πηγαίνουμε και τον χρόνο που θα γυμναστούμε, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, γυμνάζουμε και τον μυ της θέλησης.
Στην αρχή πονάει το σώμα μας, αλλά σιγά σιγά βρίσκει την ελαστικότητα του.
Για κάθε νέο μας εγχείρημα, καταγράφουμε τι θέλουμε να κάνουμε, τον χρόνο, την μέρα κλπ, και ξεκινάμε να το κάνουμε στην αρχή, με δυσκολία.
Μια από τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουμε, είναι η ίδια η έλλειψη θέλησης στο να κάνουμε πράγματα που εμείς οι ίδιοι επιθυμούμε. ‘Οταν καταλάβουμε ότι μας συμβαίνει αυτό, σημαίνει ότι έχουμε αντίσταση στο να προχωρήσουμε.
Η διαδικασία της θέλησης, ενεργοποιεί και άλλους μηχανισμούς, όπως η φαντασία, η τόλμη, η υπομονή, η επιμονή, η προθυμία, το θάρρος, η οργάνωση και η συγκέντρωση, τα οποία είναι σημαντικά εργαλεία για να πετύχουμε.
Άσκηση:
Αφού ξυπνήσετε, είναι σημαντικό να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να στρώσετε το κρεβάτι σας(να βάλετε σε τάξη στην καθημερινότητα σας). Είναι σημαντικό να βρείτε χρόνο για ένα καλό πρωινό(να προσέξετε τον εαυτό σας). Να οριοθετήσετε τον ελεύθερο χρόνο σας, και να βρείτε σε ποια κενά θα μπορούσαν να μπούνε οι δραστηριότητές σας (γυμναστική, διάβασμα κλπ). Τέλος, προσθέστε στην ημέρα σας και μια μικρή πράξη απόλαυσης, όπως για παράδειγμα να απολαύσετε τον αγαπημένο σας καφέ.
Να θυμάστε: Η θέληση είναι σαν ένας σύντροφος ζωής! Και η ψυχοθεραπεία, έρχεται να σας φέρει πιο κοντά με αυτόν τον τόσο σημαντικό σας σύντροφο.