Ο έρωτας είναι επιβεβαιωμένα μέσα στα χρόνια, ένα από τα πιο δυνατά συναισθήματα που μπορεί κανείς να νιώσει. Γι ’αυτό άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί έμπνευση για οποιαδήποτε μορφή τέχνης.
Ταυτόχρονα, έχει την ιδιότητα να προκαλεί ακραία συναισθήματα στους ανθρώπους, όπως η χαρά και η λύπη, ο ενθουσιασμός και η απογοήτευση, η αποδοχή, η ματαίωση αλλά και η αυτοπεποίθηση και η ανασφάλεια. Συναισθήματα που συνήθως κατακλύζουν τους ερωτευμένους.
Κάτι που είναι αρκετά ενδιαφέρον, είναι να εντοπίσουμε τον ρόλο που είχε ο έρωτας μέσα στα χρόνια, το πως κάνει την εμφάνιση του αλλά και τον ρόλο του στην ζωή των ανθρώπων. Ενώ ενδιαφέρον έχουν και κάποιες από τις πιο γνωστές ιστορίες έρωτα που έχουν μείνει στην Ιστορία.
Για αρχή στην Αρχαία Ελλάδα, η ιδέα του έρωτα και της αγάπης περιλαμβάνει μια ποικιλία διαφορετικών σημασιών και ερμηνειών. Μια από αυτές ήταν η άποψη ότι ο έρωτας και η υγεία είναι αντίθετες έννοιες. Πέρασαν πολλά χρόνια για να μεταστραφεί η αντίληψη αυτή. Εν τέλει οι αρχαίοι Έλληνες κατέληξαν ότι ο έρωτας, είναι ένας σημαντικός παράγοντας της ζωής απόλυτα απαραίτητος για την πλήρη ζωή.
Κατά τη μυθολογία ο Θεός Έρωτας είναι καρπός της Αφροδίτης και του Άρη. Ο Έρωτας εκπροσωπούσε το πάθος και τον έρωτα, συναισθήματα που δημιουργούσαν ζωή. Έκανε εμφάνιση και έριχνε τα βέλη του, προκαλώντας παράφορο έρωτα και παράλληλα, βάσανα στους ανθρώπους.
Παράλληλα, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ο χρόνος, κατά τον οποίο η εικόνα του θεού από ανεικονική που υπήρξε έλαβε ανθρώπινη μορφή. Κατά την αρχαϊκή εποχή, τον έρωτα ζωγραφίζουν στα μελανόμορφα αγγεία και τη γλυπτική του 6ου αιώνα π.Χ., ως έφηβο, με πτερά, να φέρει κάποιο άνθος ή λύρα. Αντίθετα, στην ερυθρόμορφη αγγειογραφία του 5ου αιώνα π.Χ. η εμφάνιση του θεού είναι συχνότερη και απεικονίζει σκηνές που αφορούν στον καθημερινό βίο και αργότερα σκηνές γάμου κ.ά.
Είναι βέβαιο πως η παρουσία του ήταν έντονη μέσα στους πολιτισμούς, άλλοι τον ονόμαζαν θεό, άλλοι τον περιέγραφαν ως ένα ροδαλό αγόρι, σκανταλιάρικο που πετούσε βέλη, ενώ άλλοι απλά έγραφαν ποιήματα, έργα, τραγούδια κ.α. Ωστόσο πάντα υπήρχε αναφορά σε αυτόν και μάλιστα εντονότερη ήταν σε ιστορίες που πιθανόν να είχαν και τραγικό τέλος.
Αυτές είναι μερικές ιστορίες από έρωτες που έμειναν στην ιστορία:
1.Κλεοπάτρα και Μάρκος Αντώνιος
Μια υπόθεση ερωτική και τόσο επική που ο Σαίξπηρ θεώρησε σκόπιμο να αποτελέσει αντικείμενο μιας από τις τραγωδίες του. Αρχικά εκείνη ήταν βασίλισσα της Αιγύπτου που τον αποπλάνησε με τη μοναδική ομορφιά της, αλλά και την ξεχωριστή προσωπικότητά της. Εκείνος, ένας ισχυρός άντρας και ήδη παντρεμένος. Και οι δύο μαζί, μια ιστορία αγάπης και καταδικασμένου έρωτα, σκιαγραφημένο από μια λεπτή πολιτική συμμαχία ανάμεσα στις αυτοκρατορίες τους. Οι παράνομοι και πολύ ερωτευμένοι εραστές επέλεξαν κατά τη διάρκεια του πολέμου να δώσουν τέλος στη ζωή τους, παρά να συλληφθούν και να τους χωρίσει η φυλακή.
2.Shah Jahan και Mumtaz Mahal
Έχετε ακουστά το Taj Mahal; Το πασίγνωστο παλάτι στην Ινδία είναι για την ακρίβεια η απόλυτη διακήρυξη της αγάπης. Ο Shah Jahan το έχτισε τον 17ο αι. ως μία θαυμάσια τελευταία κατοικία για την αγαπημένη του σύζυγό. Η Mumtaz Mahal ή το «στολίδι του παλατιού»- όπως την αποκαλούσε-, ήταν η τρίτη κατά σειρά σύζυγος του ηγεμόνα, αλλά φανερά η αγαπημένη του. Ο θάνατός της πάνω στον τοκετό γέμισε με θλίψη την καρδιά του Shah Jahan. Για αυτό άρχισε αμέσως τις εργασίες για το Taj Mahal, το οποίο τελείωσε μετά από 23 χρόνια. Αφού βεβαιώθηκε ότι η αγαπημένη του γυναίκα βρήκε πλέον το καταλληλότερο βασιλικό μέρος για να αναπαύεται η ψυχή της, το 1666 άφησε και εκείνος την τελευταία πνοή του με την ελπίδα να ενωθεί ξανά μαζί της.
3.Βασίλισσα Victoria και πρίγκιπας Albert
Η πιο μοντέρνα τραγική ιστορία αγάπης είναι από τη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας. Η αγάπη που έτρεφε η βασίλισσα Victoria για το σύζυγό της, πρίγκιπα Albert ήταν κατά κοινή ομολογία τόσο μεγάλη που διήρκεσε σε όλη την 63χρονη βασιλεία της. Αναμφίβολα ο απροσδόκητος θάνατός του το 1861, λύγισε και κατέστρεψε την κατά τα άλλα παντοδύναμη μοναρχία. Η Victoria έκανε το μαύρο το αγαπημένο της χρώμα, -το οποίο δεν έβγαλε ποτέ την υπόλοιπη ζωή της- και πέρασε ένα μεγάλο μέρος των τελευταίων δεκαετιών της βασιλείας της, σε απομόνωση.
Τελικά, είναι φανερό πως τόσο η αγάπη αλλά και ο έρωτας είναι σημαντικά στοιχεία. Και αυτό γιατί μας δίνουν νόημα και σκοπό για να έχουμε μια πλήρη ζωή.
Τι θα ήταν η ζωή χωρίς έρωτα…